Het wel en wee van mijn wieberkussen

In de zomerperiode vind ik het fijner om met katoen te haken, maar wat zou ik dan gaan maken? Een Wieberkussen dus! En, het maken van dat wieberkussen had wel wat voeten in aarde. 😉

Het Wieberkussen maak je door hele en halve wiebers met vasten te haken. Een vrij simpel haakwerkje, maar het resultaat is echt heel leuk! Ik heb voor mijn wiebers allerlei overgebleven bollen katoen gebruikt van verschillende merken (yes, ik houd van restjes projecten!).

Na het haken van alle hele en halve wiebers kwam het klusje aan elkaar haken en toen heb ik een momentje even niet goed opgelet…… En, dat zag ik natuurlijk pas toen alles in elkaar zat. Eén halve wieber zit namelijk gedraaid. De rijtjes van de vasten lopen daar helaas niet door…..

Balen natuurlijk, maar toen kwam daar de haaktip van Gek op Haken op Instagram voorbij: Wees niet te hard voor jezelf! Dus, dat besloot ik maar te doen. Uit elkaar halen is geen doen. Een foutje maken is natuurlijk menselijk. En, valt het onderin nu echt zo erg op? Dat valt ook best weer mee. Dus heb ik besloten dit zo te laten.

En, toen ik dat eenmaal had besloten kon ik het zelfs waarderen dat ik deze fout heb gemaakt. Of je nu kort haakt of lang iedereen maakt wel eens een fout. Soms kan je de fout herstellen door een stukje uit te halen en dit opnieuw te haken. Dit is wat ik zelf meestal doe bij een fout. Maar in dit geval moet ik alle figuren uit elkaar gaan halen en de draadjes zijn ook al ingestopt, probeer dan nog maar eens het begin te vinden. Niet te doen.  En, eigenlijk ben ik wel helemaal verliefd op de kleuren van mijn voorkant. Gelukkig kwam toen mijn vakantie en bleef de lap even liggen. Even een pauze is soms ook heel goed om daarna weer in een ander licht naar je project te kijken.

Na de vakantie heb ik het project met frisse moed verder afgemaakt. Een mooie kussenhoes zou ik ervan maken. Maar hoe dan? Op zolder lag een oud overhemd van mijn man in dezelfde blauwe kleuren en de lap paste er perfect op en ik kon handig gebruik maken van de knoopsluiting. Ik zeg win, win!

Ik heb de gehaakte lap op het overhemd gelegd en ruim rondom de lap het voorpand en achterpand uitgeknipt (dus een even grote lap van uit de voorkant als uit de achterkant van het overhemd). Hierna heb ik met de naaimachine eerst de gehaakte lap op het stoffen pand (de lap zonder knoopjes) vastgestikt om schuiven tussen de lappen te voorkomen. Je zou ook alles in één keer vast kunnen stikken, maar dan kan het gebeuren dat je haakwerk er scheef tussen komt te zitten, door in 2x te stikken heb je meer controle over de lappen. Hierna heb ik het dubbele voorpand (dus de gehaakte lap met daarop de lap stof) en achterpand (het pand met knoopjes) met de goede kanten tegen elkaar aan gelegd (dus de goede kant van het haakwerk en de goede kant van de lap met knoopjes) en vastgestikt. Ik heb hierbij ongeveer 1 cm naast het vorige stiksel genaaid, zodat de randjes van de lap mooi naar binnen vallen en je niks meer ziet van de niet helemaal strakke randen van de gehaakte lap.

Werk de stoffen randen nog af met een zigzagsteek zodat de stof niet kan gaan rafelen en knip eventueel de randen bij, mocht je teveel stof overhouden. Let op! Knip alleen de stof eventueel bij, niet het gehaakte werk! Tijd om je werk te keren en te bewonderen. Binnenkussen erin en relaxen maar.

Tip! Je kunt overal waar naaien of stikken staat dit ook met de hand doen, mocht je geen naaimachine hebben.

Ondertussen ben ik alle zorgen en uitdagingen over dit kussen alweer helemaal vergeten en geniet ik ervan buiten op de tuinbank zolang dat kan. En, mocht het weer plots omslaan, dan krijgt ‘ie een ereplekje binnen op de bank.

Hebben jullie ook wel eens een project gehad waar je mee liep te tobben? En, wat deed je toen uiteindelijk? Ik ben benieuwd naar jullie verhalen.

Fijne dag.

Liefs Boukje